Pandemi Sürecinde Hemşirelik   !!!

1. Hemşirelik görevinin sınırlarının çizilmesinin önemi,

2. Sağlık sistemindeki hemşirelik mesleğinin rolünün belli olmamasına bağlı olarak sağlık politikalarında hemşirelik mesleği mensuplarının yeterince söz hakkı olmaması, 

3. Sağlık sisteminde hemşirelik mesleğinin öneminin fark edilmemesi,

3. Hemşirelerin;  özlük haklarının ve ekonomik haklarının yeterince iyi olmadığı, çalışan diğer memur statüsündeki bireylerle kıyaslandığında hemşirelik mesleğini yapan bireylerin mağdur olduğu,

4. Bireysel kazanımlardan ziyade mesleki ve toplumsal kazanımların peşinde olmanın önemi, 

5. Sağlık sisteminin diğer üyeleri ile iletişim kurmak ve sistemde söz sahibi olmak, 

        

    Yukarıda başlıklar altında sıraladığım sorunlara daha bir çoğunu eklemek mümkün, bu sorunlar sadece pandemi sürecinde oluşmadı; tabi ki bu sorunlar Türkiye'de ki hemşirelik mesleğini icra eden bireylerin yıllardır yaşadığı, kendi aralarında hep konuştukları fakat seslerini kimseye duyuramadıkları için yetkililer tarafından görmezden yada bilmezden gelinen sorunlardan sadece bir kaçıdır.

    Bir meslek düşünün kurumun her yükünü taşıyan, kurumun her alanında en üst çalışma alanından en alt çalışma alanına hakkı geçen fakat ne yaptığını kimseye anlatamayan, sesini duyuramayan bir meslek. Evet bu mesleğin adı " hemşirelik". Sağlık sistemi yıllardır hemşirelik mesleğini sömürmüş, meslek üzerinden sağlık sistemi ve sağlık politikaları yürütülmüş fakat mesleğe hak ettiği değeri, hemşirelik mesleğini yapan bireylere de  haklarını verememiştir. 

    Bu özgün yazımın da pandeminin hemşirelik mesleğinden aldıklarından ziyade gözlemlerim, alanda çalışan meslektaşlarımla sohbetlerim sonucu, yazılı basın, sosyal medya takiplerim sonucunda birlik ve beraberliği bize kattığı sonucuna ulaştım. 

Peki bizler alanlarda ne yapmalıyız?

    Hemşirelik mesleğinin sağlık sistemindeki yerinin ciddiyetle dikkatte alınıp diğer sağlık profesyonelleri gibi görev tanımlarının sınırlarının kesin bir çizgi ile belirlenip çalışanların özlük ve ekonomik haklarının hak ettikleri ölçüde verilmesinin sağlanması, baskıcı bir yönetim tarzından özellikle bu süreçte kaçınılarak hemşirelik görevini yapan sağlıkçılarla iletişimin uygun şekilde yürütülmesi, esnek mesaiden yararlanamayan çalışanlara kurum tarafından uygun çalışma planı yapılıp nefes almalarının sağlanması, bu zorlu süreçte insanı olmayan şartta çalıştıkları göz önüne alınması, normalden fazla ve normal şartlardan daha ağır şartlarda çalıştıklarının UNUTULMAMASI. 

    Fedakarlığı her zaman alanlarda görev yapan çalışanlardan istemek yerine yönetim kadrosunda görevli çalışanlarında alanlarda görevli personelle yardım olmada GÖNÜLLÜ VE İSTEKLİ OLUNMASI. 

    Kurum yöneticisi, çalışanların kurum ve kurumdaki çabalara karşı tutumlarını olumlu veya olumsuz hale getirecek faktörleri belirleyebiliyorsa, alacağı önlemlerle çalışanları daha kolay yönlendirebileceğini  UNUTMAMASI. 

    "Sizleri anlıyorum ! Bende sizlerdenim!  Tabi ki; çalışma şartlarınız zor!" gibi cümleler kurularak, cümlelerin arkasının boş olması belli bir süre sonra çalışanda motivasyon azlığına, iş doyumsuzluğuna, mesleki ve kurumsal bağlılığın azalmasına neden olduğunun GÖZ ARDI EDİLMEMESİ. 

Örgütsüz hak arayışı sesiz çığlıktan ibarettir...

    Bizler mesleki olarak güçlü olmak istiyorsak, mesleğin her üyesinin amaçlarını gerçekleştirmek üzere güç ve enerjilerini biraraya getirmeleriyle mümkün olabileceğini bilmemiz gerekmektedir. Bu gerçeği hala fark edemeyen, bilincine varamayan tabi ki  meslek mensuplarımız bulunmaktadır . Sivil örgütlenmesini tamamlayamayan meslek mensubu, siyasal otorite ve otoritenin oluşturmuş olduğu yapılanma karşısında yalnız ve güçsüz bir durumdadır. Başka bir ifade ile açıklamam gerekirse sağlık sisteminin yapılanmasını oluşturan,  siyasal otorite ve karmaşık bürokrasi karşısında bireylerin, zaman zaman çıkarlarını ve haklarını koruyamaz duruma düşmeleri söz konusu olabilmektedir. 

 Türkiye’de hemşirelerin, ekonomik ve sosyal sorunların yaygınlık ve süreklilik kazandığı bir dönemde, çeşitli sorunlarla en yoğun biçimde karşı karşıya bulunmalarına rağmen, mesleki örgütlenmeye katılımları azdır. Unutulmasın ki;  örgütsüz hak arayışı sesiz çığlıktan ibarettir kimseye sesimizi duyuramayız. 

    

Her şeyin başı sağlık, Sağlıklı Kalın...

                                                                                       Uz. Hem. Ayşegül KANBAY TÖNGÜÇ

#örğütlenme #hemşire # sağlık çalışanları