Covit-19 Günlüğü 9 Çocuklar Bu Süreçte Ne Yapıyor ?

 Merhaba; 

            Bu günler Covit -19 da çocuklarım...

        Hastanelerde ve özelikle ağır hasta sayısında her ne kadar vaka ve olgu sayılarımız azalsa da Covit 19 yine gündemimizi koruyor. Bu sürecin ne kadar gideceği yada bu süreç bitecek mi bilemiyoruz. Karamsar değilim tabi ki ama önümü de göremiyorum. Maskesiz sokaklarda yürümek, sevdiklerime sarılarak merhabalaşmak yada özgürce dışarı çıkmak biraz daha zaman alacak gibi...

        Ailemle ( eşim, çocuklarım) birlik uzun süreden beri bu gün  ilk kez AVM ye gittik. Çok AVM kültürüm olmamasına rağmen insan özlüyormuş bunu anlamadım. Oğlumun doğum günü 24 Şubattı dışarı çıkamadığımız için hediye alamamıştık, internetten de görmeden almak istemediği için bekliyordu. Bugün kızım ve oğlum sadece oyuncak mağazasına girip oyuncaklarını seçip çıktılar. Ne bir ağlayış ne bir hamburger kavgası, nede bir dondurma krizi yaşadık.

         Çocuklarımın biri 3,5 yaşında diğeri daha 9 yaşında olmasına rağmen o kadar bilinçlerine kazınmış ki ; yasak, kriz, önlemler...

     Durdum düşündüm gelecek nesili nasıl bir süreç bekliyor. Bizler bir tekerin peşinde bütün günümüzü geçirip eve geldiğimizde yemeği nasıl yediğimizi bilemez çoğu zaman kanepenin üstünde uyuya kalırdık, ya babamız bizi yatağa taşır yada annemiz üstümüzü örter uyanmamızı beklerdi. Şimdi tehlikenin, virüsün ne demek olduğunu bilen önlemeler içinde büyüyen çocuklarımı görünce sadece içim yanıyor. Sokaklar yine bizim ama dışarı çıkmak istemiyorlar. Kızım anne market çocuklara YASAK !!! derken gözlerimin içine bakıyor... Oğlum yürüyüş yaparken anne maskemi biraz çıkarabilir miyim nefes almak istiyorum diye bana soruyor... 

        Bu çocukların gözlerinin içine bakarken ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Evet çocuklar için çok zor bir süreç ama biz ebeveynlerinde yaşamış oldukları evet bizler ne durumdayız acaba...

        Artık bizlerin sadece fizyolojik değil psikolojik olarak da rahatlamaya ihtiyaçları var. Ülke genelinde Covit 19 yasaklarında bazı güncellemeler yaparak esneklikler getirildi. Okullardaki yüz yüze eğitim ve öğretim belirle zamanlarda belirli şartla da yapılmaya başlandı. Bu duruma veliler sevindi tabi ki ama çocuklarından kurtuldukları için değil kesinlikle. Çocukları dışarı çıksın, akranlarıyla iletişim kurabilsin diye olduğunu düşünüyorum. Kızım sürekli anne benim hiç arkadaşım yok diyor. arkadaşım bir oğlu var bize gelmesini en çok kızım istiyor. Çocuk bize geldiği zaman kızımın yüzündeki sevinci görseniz ömre bedel. Çok zor bir süreç ama bunlar da geçecek deyip yazıma son vermek istiyorum...

                                                                                                          Saygıyla...

                                                                                               Uz. Hem. A. KANBAY